Gloriosa Nova Roma Byzantina

“Καθὼς γοῦν εἰρήκειν, μετὰ τὴν τελευτὴν αὐτοῦ ἐπιλαμβάνεται τῶν Ῥωμαϊκῶν σκήπτρων Ἰωάννης ὁ Δούκας ὁ γαμβρὸς αὐτοῦ, στεφθεὶς παρὰ τοῦ πατριάρχου Μανουήλ, ὃς τὸν Μάξιμον διεδέξατο. Ὁ μὲν οὖν βασιλεὺς Ἰωάννης ἄρτι τῶν σκήπτρων ἐπειλημμένος καὶ κομιδῇ ἐν στενῷ οὖσαν τὴν τῶν Ῥωμαίων τεθεαμένος ἀρχήν, οὐκ ἀνασχόμενος ἐν πολλοστοῖς βασιλεύειν, δύο παραδραμόντων ἐνιαυτῶν μάχην ποιεῖται μετὰ τῶν Ἰταλῶν.” Γεώργιος Ακροπολίτης «Χρονική Συγγραφή» Ήταν γαμπρός του Θεόδωρου Λασκάρεως, καθώς είχε νυμφευθεί την κόρη του Ειρήνη. Μόλις ανέβηκε στον θρόνο αντιμετώπισε τους αδελφούς του Θεοδώρου   Ισαάκιο   και   Άγγελο, οι οποίοι δεν τον αναγνώριζαν ως νόμιμο διάδοχο και κατέφυγαν στον Λατίνο αυτοκράτορα της Κωνσταντινουπόλεως.   Το 1224 νικά τον στρατό των Λατίνων στο Ποιμανηνό. Καταλαμβάνει όλες τις κτήσεις τους στην Μικρά Ασία πλην της Χαλκηδόνος και της Νικομήδειας. Έπειτα μεταφέρει τον πόλεμο στην Ευρωπαϊκή ακτή όπου κυριεύει πολλές πόλεις στην Θράκη και την Μακεδονί

Ὁ βασιλε ὺ ς δ ὲ Μιχα ὴ λ ἤ δη τ ὴ ν παιδικ ὴ ν παραμείψας κα ὶ τ ῆ ς  ἀ νδρικ ῆ ς ἁ πτόμενος ἡ λικίας   ἱ μείρετο τ ῶ ν πραγμάτων δι ' ἑ αυτο ῦ ἀ ντέχε σθαι ,  παραθηγόμενος ε ἰ ς το ῦ το κα ὶ παρ ὰ το ῦ ἐ πιτρόπου   κα ὶ θείου Βάρδα  το ῦ τ ῆ ς βασιλίδος ἀ δελφο ῦ .  ο ὗ τος γ ὰ ρ ἔ ρωτα περικα ῆ τ ῆ ς βασιλείας ἐ σχηκ ὼ ς ο ὐ δ ὲ ν ἄ λλο ἐ πραγματεύετο , ἀ λλ ' ἢ τ ὰ   πρ ὸ ς τ ὸ σπουδαζόμενον συμβαλλόμενα . Ιωάννης Σκυλίτζης Γιος του Θεοφίλου. Όταν πέθανε ο Θεόφιλος ήταν 3 ετών, ως εκ τούτου επιτροπεύονταν από την μητέρα του Θεοδώρα , τον Μέγα Λογοθέτη Θεόκτιστο , τον Μάγιστρο Μανουήλ και τον Βάρδα που ήταν Πατρίκιος και  αδελφός της Θεοδώρας. Η Θεοδώρα το 843, αφού απομακρύνει τον Πατριάρχη Ιωάννη Γραμματικό και τοποθετήσει στην θέση του τον Μεθόδιο , προχωρά στην αναστύλωση των εικόνων. Έτσι τερματίζεται οριστικά η Εικονομαχία. Η επιστροφή των εικόνω εορτάζεται κάθε χρόνο στην λεγόμενη και "Κυριακή

Το Πλήρες όνομα  του είναι: Flavius Heraclius Augustus . Ο Georg Ostrogorsky θεωρεί τον Ηράκλειο ως τον αυτοκράτορα που εγκαινίασε το Μεσαιωνικό βυζαντινό κράτος στη βάση τριών ισχυρών πυλώνων: 1ον Της χριστιανικής πίστης. 2ον Της ρωμαϊκής διοικητικής οργάνωσης και νομοθεσίας 3ον Της ελληνικής γλώσσας και παιδείας.  Το φθινόπωρο του 610 στέφεται αυτοκράτωρ. Το 612 πεθαίνει η σύζυγός του Ευδοκία. Κατόπιν τούτου νυμφεύεται την ανηψιά του Μαρτίνα (κόρη της αδελφής του Μαρίας) παρά τις αντιρρήσεις της Εκκλησίας και μέρους του πληθυσμού που θεωρούσε τον γάμο αυτό ως αιμομεικτικό. Το 611 ο Περσικός στρατός του Χοσρόη Β’ καταλαμβάνει την Αντιόχεια, το 613 την Δαμασκό και το 614 κυριεύει την Ιερουσαλήμ (ο Kondakov σημειώνει ότι η περσική κατάκτηση της Παλαιστίνης απομάκρυνε από αυτήν την επιρροή του Ελληνορωμαϊκού πολιτισμού). Ανάμεσα στα πολυάριθμα λάφυρα που αποκόμισαν οι Πέρσες ήταν και ο Τίμιος Σταυρός, τον οποίο απέσπασαν από τον ναό του Παναγίου Τάφου. Αυτό θα δώσει το έναυ

Ο Ιωάννης Β' και η σύζυγός του Ειρήνη (Πιρίσκα). Ψηφιδωτό στην Αγία Σοφία "Ἀλεξίου τoν βίον καταλύσαντος,  Ἰωάννης καὶ πρότερον πρός τοῦ πατρός αὐτῷ μνηστευθεῖσαν τήν βασιλείαν παρέλαβεν, ἐφ' ὅσον τε ὁ καιρός ἐπεμέτρει τοῖς πολιτικοῖς  ἑαυτόν ἐπιδούς πράγμασιν ἐπί τήν Ἀσίαν ἐξώρμησεν.  ἔστι δέ τις ἄγχιστα Λύκου καί Κάπρου τῶν Φρυγίων  ποταμῶν κειμένη πόλις ὄνομα Λαοδίκη. ταύτην δὲ χρόνῳ τινί πρότερον Πέρσαις ἁλοῦσαν  τῇ Ῥωμαίων ἀνασώσασθαι ὁ βασιλεύς διανοηθείς, ἀξιόλογον ἐπ' αὐτῇ στρατείαν ἤλασεν." (Ιωάννης Κίνναμος Επιτομή Ιστοριών 2) Ο Ιωάννης Β' ο Κομνηνός ήτο υιός του Αλεξίου του Α' (1081-1118), ο οποίος ίδρυσε την Δυναστεία των Κομνηνών. Η άνοδος το 1081 στον βυζαντινό θρόνο του Αλεξίου απέτρεψε την πλήρη κατάρρευση του βυζαντινού κράτους δίνοντάς του ζωή πλέον του αιώνος. Είναι χαρακτηριστικό ότι για ένα διάστημα 100 ετών (1081-1180) ανέβηκαν στον θρόνο μόλις τρεις αυτοκράτορες: Αλέξιος Α' (1081-1118),