Μετά την δεύτερη αποτυχημένη πολιορκία της Κωνσταντινουπόλεως από τους Άραβες κατά τα έτη 717 και 718, οι τελευταίοι επανέρχονται στην Μικρά Ασία τα έτη 726 και 727 και πολιορκούν την Νίκαια. Κατά την διάρκεια της πολιορκίας καταστρέφεται μέρος των τειχών της Νικαίας. Μετά την απόκρουση της αραβικής στρατιάς και την απομάκρυνση αυτής από τη Νίκαια ο τότε αυτοκράτωρ Λέων ο Γ’ (717-741) ανέλαβε την ανοικοδόμηση των τειχών με την συνδρομή του γαμβρού του και στρατηγού του Θέματος των Αρμενιακών Αρταβάσδου (είχε νυμφευθεί την κόρη του Λέοντος Άννα). Η κάτωθι επιγραφή αναφέρει το γεγονός της αποκαταστάσεως των τειχών της Νικαίας. Το γεγονός της καταστροφής των τειχών της Νικαίας το αναγράφει και ο Θεοφάνης στην Χρονογραφία του: “κατὰ δὲ τὴν θερινὴν τροπὴν ταύτης τῆς ιʹ ἰνδικτιῶνος, μετὰ τὴν τῶν ὁμοφύλων κακὴν νίκην, κατὰ τῆς Βιθυνῶν Νικαίας παρατάττεται Σαρακηνῶν δύο ἀμηραίων στῖφος, Ἄμερ ἐν χιλιάσι ιεʹ μονοζώνων προδραμὼν καὶ ἀπαρασκεύαστον κυκλώσας τὴν πόλιν, καὶ Μαυΐας ἐπ
“καί ἐπί τῆς αὐτοῦ βασιλείας ἐνεκαινίσθη τό τότε Βυζάντιον ἐπί τῆς ὑπατείας Γαλλιανοῦ καί Συμμάχου, Τοῦ αὐτοῦ δέ βασιλέως Κωνσταντίνου ποιήσαντος πρόκεσσον ἐπί πολύν χρόνον, ἀπό Ρώμης ἐλθόντος ἐν τῷ Βυζαντίῳ ὅστις καί τό πρώην τεῖχος τῆς αὐτῆς πόλεως, ἐκέλευσεν αὐτήν Κωνσταντινούπολιν λέγεσθαι, ἀναπληρώσας καί τό Ἱππικόν καί κοσμήσας αὐτό χαλκουργήμασι καί πάσῃ ἀρετῄ, κτίσας ἐν αὐτῷ καί κάθισμα θεωρίου βασιλικοῦ καθʹ ὁμοιότητα τοῦ ἐν Ρώμῃ ὅντος.” (Ἰωάννης Μαλάλας: "Χρονογραφία")